ابوحمزه ثمالی گوید:
امام سجاد را در حال نماز دیدم که ردای مبارک از دوشش افتاد ومتوجه نشد وردا را به دوش نیفکند تا نمازش تمام شد.
عرض کردم:«اقا چرا در حال نماز عبا را درست نکردید؟»
امام فرمود:وای برتو !می دانی در مقابل چه کسی ایستاده بودم؟از نماز بنده قبول نمی شود مگر ان مقدار که حضور قلب وتوجه داشته باشد.
عرض کردم:پس در این صورت ما با نمازهایی که می خوانیم،هلاک شده ایم.
امام فرمود:«نه،خداوند انها را به نمازهای نافله ای که می خوانید،جبران می نماید.»